Kościół p.w. M.B. Różańcowej

Budowla z pierwszej połowy XVIII wieku, dawny zbór ewangelicki. Został on wybudowany z cegły w oparciu o murowaną wieże po wcześniej spalonym kościele. W wieży umieszczono dzwon, który ufundowany został przez Güntera von Bünau oraz gminę z dobroczynnych składek.

Pierwsze kazanie w nowo wybudowanym kościele odbyło się w Zielone Świątki 1734 roku. Gotowy wówczas kościół był jeszcze bez okien i ławek. Dopiero w kolejnych latach nastąpiło uzupełnienie wnętrza i wyposażenia kościoła. Między innymi w 1741 roku ustawiono chrzcielnicę, a w 1744 w prezbiterium ustawiono ambonę-ołtarz. W roku 1770 ukończono budowę wieży kościelnej, na szczycie, której zamocowano wiatrowskaz. Jest to chorągiew wykonana z żelaznej blachy, ujęta dwustronnie w metalowe listwy spojone nitami. Na wiatrowskazie wycięte zostały inicjały SVB oraz data 1770. Litery najprawdopodobniej oznaczają dawnego fundatora z rodu von Bünau. W 1872 roku podczas burzy runął cały szczyt wieży, czyniąc duże szkody. Niezwłocznie przystąpiono do jej odremontowania. Już w lipcu następnego roku gotowe było nowe zwieńczenie wieży. Kopułę pokryto blachą, a w gałce umieszczono różnorodne monety i dokumenty z tamtych czasów.

Ogromną pomoc w rozbudowie kościoła odegrali darczyńcy. Przyczynili się oni do tego, iż wygląd kościoła oraz wystrój jego wnętrza stał się bardziej okazalszy. I tak w 1890 roku Theodor Flöther podarował organy, które zostały zamontowane na chórze.

W 1897 roku uruchomiono na wieży zegar. Do 1910 roku kościół był ogrzewany piecami kaflowymi zdobionymi herbami von Bünaua. W 1920 roku kościół zelektryfikowano, a w 1922 roku Alfred Büttner ufundował nowy dzwon.
Obok kościoła na uwagę zasługuje jego zewnętrzne otoczenie. Na jednej ze ścian (ściana prezbiterium) znajduje się zabytkowa tablica, którą ufundowali mieszkańcy w dwóchsetlecie nadania praw miejskich Jasieniowi. Tablica ta przedstawia mury miejskie z bramą, (w rzeczywistości w Jasieniu, nigdy nie było murów, a symbolizują one status osady). Na tablicy znajduje się również godło herbowe oraz daty 1666 (lokacja miasta) i 1855 (początek rozwoju miasta i przemysłu miejskiego).