Obóz internowania i jeniecki w Gębicach, Stalag IIIB Amtitz powstał latem 1939 r. jako obóz przejściowy. We wrześniu 1939 r. Niemcy osadzili w nim pierwszych Polaków (cywilów), a po bitwie nad Bzurą - żołnierzy wziętych do niewoli. Do obozu, 24.09.1939 r. przybyła także ok. 600 osobowa grupa, w której znajdowało się 100 duchownych. Wśród nich do 8.12.1939 r. znalazł się franciszkanin - Maksymilian Maria Kolbe wraz z innymi braćmi z klasztoru w Niepokalanowie. W październiku 1939 r. w obozie było juz ponad 25 tys. więźniów.
Św. Maksymilian Maria Kolbe zanim zginął męczeńską śmiercią w KL Auschwitz najpierw był więziony przez Niemców wraz z grupą innych duchownych w Stalagu IIIB Amtitz (obecnie Gębice). Warunki były przerażająco złe i poniżające. Stosowano tortury, karne ćwiczenia, głodówki. W połowie 1940 r. obóz przekształcono w punkt zborny dla przymusowych robotników z całej Europy